به دلیل هزینه و خاصیت بسته انعطاف پذیر ، ضخامت باید به طور جدی تأیید شود. به طور کلی ، لایه گرم کردن باید از استاندارد بازار پیروی کند ، لایه استحکام پشتیبانی باید از وزن بسته محصول پیروی کند ، لایه عملکرد به درخواست ماندگاری بستگی دارد.
در اینجا روشهای آزمایش برای تأیید ضخامت ساختار لمینیت وجود دارد:
1. مطابق با جذب آب مجاز محصول بسته بندی شده یا کم آبی مجاز محصول ، این روش عمدتاً با طراحی بسته بندی ضد رطوبت محصول سازگار است
2. با توجه به جذب مجاز اکسیژن محصول بسته بندی شده ، این روش عمدتاً برای بسته بندی سد محصول مناسب است که نسبت به اکسیژن بسیار حساس است و نکته اصلی محاسبه ضریب نفوذپذیری اکسیژن مواد کامپوزیت بسته بندی نرم است.
3. با توجه به تعداد میکروارگانیسم ها در هر واحد حجم یا در سطح واحد ، این روش عمدتاً برای بسته بندی ضد کشتک محصولاتی مناسب است که نسبت به میکروارگانیسم ها بسیار حساس هستند ، مهم این است که انواع میکروارگانیسم های محصول و قوانین انتشار و رشد آنها را تعیین کنید.
4. بر اساس میزان دی اکسید کربن یا نفوذ اکسیژن که توسط ظرف بسته بندی مجاز است ، این روش عمدتاً برای بسته بندی بیمه بادی محصول اعمال می شود. محصولات دارای فعالیت اعلامی هر دو به بیمه اکسیژن نیاز دارند یا رنگ روشن را حفظ می کنند ، غلظت بالای دی اکسید کربن برای مهار رشد و تولید مثل میکروارگانیسم ها لازم است. نکته اصلی محاسبه ضریب نفوذپذیری اکسیژن و دی اکسید کربن است.
نکته اصلی محاسبه ضریب نفوذپذیری اکسیژن و دی اکسید کربن است.
بسته بندی محصول ، گاهی اوقات نه تنها برای دستیابی به اهداف بسته بندی ضد رطوبت ، بلکه برای دستیابی به بسته بندی مقاوم در برابر اکسیژن یا اهداف بسته بندی ضد کپک. بنابراین ، ضخامت مواد بسته بندی کامپوزیت معمولاً توسط یکی از اهداف اصلی بسته بندی و ماندگاری محصول تعیین می شود ، و سپس ماندگاری نظری بسته بندی طراحی شده با توجه به ضخامت مواد و هدف بسته بندی دیگر تخمین زده می شود.